Bir diyot, elektrik akımının yalnızca bir şekilde akmasına izin vermek için yapılmış bir elektrik bileşenidir. İki ucunun (veya terminallerinin) her biri, farklı bir yüke sahip bir anoda sahiptir. Negatif yüklü "katot"un aksine, "anot" ucu pozitif bir yüke sahiptir. Doğal akım her zaman elektrottan katoda doğru hareket eder.

Genellikle anahtar olarak kullanılan diyotlar, elektriğin geçişini etkinleştirir veya engeller. Örneğin, bir elektrik devresinde, elektrik yalnızca aktif bir diyotu çevirerek durdurulabilir. Diyot, devre boyunca elektrik iletmeye devam etmek için ilk yönüne geri döndürülebilir. Bir devre, AND ve OR işlemlerini gerçekleştirmek için mantık anahtarları olarak birden fazla diyot kullanabilir.

Bir diyotun akımı tipik olarak bir yönde ilerlese de, bu bazen olabilir. Bir diyoda uygulanan negatif voltajın, akımın diğer yöne hareket etmeye başlaması için "arıza voltajından" daha büyük olması gerekir. Normal bir diyotun arıza gerilimi -50 ile -100 volt arasındadır, ancak diyotun yapısına ve bileşenlerine bağlı olarak önemli ölçüde daha az veya daha fazla olabilir. Bazı diyotlar akımın her iki yönde de hareket etmesini sağlamak için yapılırken, diğerleri akımın geriye doğru geçişinden zarar görebilir. Örneğin, zener diyotları, çeşitli kullanımlar için belirli arıza voltajlarıyla yapılır.

Işık yayan diyot veya LED, başka bir popüler diyot şeklidir. Görünür ışık, pn bağlantısı olarak bilinen bir bölgeden anot ve katot arasında akım geçtiğinde ışık yayan diyotlar tarafından üretilir. Elektrik yüküne ve diyotta kullanılan malzemeye bağlı olarak bu bölgede elektrik yükünün ürettiği ışık çeşitli tonlara sahiptir.