1980'lerde ve 1990'larda, veri depolamak için taşınabilir diskler olan disketler yaygın olarak kullanıldı. 5,25 inç ve 3,5 inç modeller dahil olmak üzere çeşitli şekil ve boyutlarda geldiler. Disketlerde verileri mekanik olarak bir sabit disk gibi tutmak için demir oksitle kaplı dar, esnek bir disk kullanıldı. Disket sürücülerden veri okuyan ve yazan en az bir disket sürücüsü (FDD), o zamanlar bilgisayarlarda tipik olarak bulunuyordu.

İlk disketler 8 inçlik bir çevreye sahipti, salt okunurdu ve 80 KB veri içeriyordu; ana çerçevelere veri değişiklikleri gönderirken çoğunlukla delikli kartların yerini almak için kullanılıyorlardı. İlk ev bilgisayarı kullanıcılarının favori disketleri, daha küçük, daha kullanıcı dostu 5,25 inçlik sürücülerdi. Sonraki modeller 1,2 Megabayt tutabilirken, önceki sürümler yalnızca 360 KB depolayabilir.

Zamanla, 3,5 inçlik disket sürücüler daha büyük disketlere göre popülerlik kazandı. 3,5 inçlik diskler tarafından esnek olanın aksine kullanılan sert plastik kap, onları daha sağlam hale getirdi. İlk Apple Macintosh'a dahil edilen 3,5 inçlik 400 KB disk aygıtı, formatın yaygın kullanımına katkıda bulundu. 1.44 Megabayt veri tutabilen yüksek yoğunluklu bir varyant 1987'de piyasaya sürüldü ve sonraki on yıl boyunca norm haline geldi.

Disketlerin Yok Oluşu

1990'ların ortalarına kadar, CD-ROM aygıtları geniş çapta kullanılabilir hale geldiğinde, disketler yazılımları paylaşmanın fiili araçlarıydı. Örneğin, Windows 95 iki sürüm halinde sunuldu: tek bir CD-ROM ve 13 disket sürücü koleksiyonu. Kaydedilebilir CD-R cihazları sayesinde insanlar, verilerini sallantılı disketler yığını yerine CD'lere yedekleyebiliyorlardı. İnternetin gelişimi, verilerin sabit sürücü yerine elektronik olarak gönderilmesini de mümkün kıldı.

Sabit dosya sürücüsü olmayan yaygın olarak kullanılan ilk bilgisayar, 1998'de tanıtılan ilk Apple iMac'ti. Birkaç yıl içinde çoğu bilgisayar üreticisi onların örneğini izledi. Disketin en uygun taşınabilir depolama ortamı olarak saltanatı, flash bellek fiyatlarının düşmesi ve USB bağlantılarının artan popülaritesi sayesinde mümkün olan USB flash sürücünün icadıyla sona erdi.