PON, veri aktarımı için fiber optik kablolar kullanan bir tür telekom ağıdır. "Pasif"tir, çünkü verileri merkezi bir yerden elektriksiz ayırıcılar kullanarak çok sayıda konuma gönderir.

Sağlayıcılar ve NSP'ler, PON'ları istemcilere İnternet erişimi sağlamanın düşük maliyetli bir yöntemi olarak kullanır. PON gibi noktadan çok noktaya (P2MP) bir sistem, noktadan noktaya bir ağdan daha etkili bir veri aktarım yöntemi sunar. Her konuma düz hatlar inşa etmeye kıyasla, birincil iletim hattı 32 ayrı hatta bölünebilir.

Çeşitli hedefler optik ağ birimleri olarak bilinirken, bir PON'un merkez bölgesi aynı zamanda optik hat terminali (OLT) (ONU'lar) olarak da bilinir. Mahalleye kadar fiber (FTTH) ve kaldırıma kadar fiber terimleri, yapıların dışında biten hatları (FTTC) ifade eder. Binaya kadar fiber (FTTB) ve eve kadar fiber (FTTH) terimleri, yapıların tamamına ulaşan hatları (FTTH) ifade eder.

Tüm PON'lar, elektriksiz ayırıcılar ve optik hatlar kullanır, ancak çeşitli varyasyonlar vardır. Çeşitli PON çeşitlerinin bir özeti aşağıda bulunabilir.

• APON, 1990'ların ortalarına dayanan ve eşzamansız aktarım modunu (ATM) kullanarak veri aktaran erken bir sürümdür.
• İlk "geniş bant" PON, BPON, OC-12 (STM-4) bağlantısının bant genişliğine eşdeğer olan 622 Mbps hızında veri iletebilir.
• ITU G.984 standardı olarak da bilinen GPON, 2.488 Gbps aşağı akışa ve 1.244 Gbps yukarı akışa izin veren "gigabit özellikli bir PON"dur.
• EPON veya GEPON olarak bilinen en yaygın kullanılan PON sürümü, verileri hem aşağı hem de yukarı yönde 10 Gbps'ye kadar Ethernet paketleri olarak gönderir.